Over mij

Daar heb ik mijn lieve zoontje Liam voor te danken. Hij zorgde er met zijn komst voor dat mijn leven op zijn kop stond en dat mijn wereldbeeld compleet veranderde. Liam was namelijk een huilbaby, maandenlang heeft hij gehuild. We probeerden van alles, maar niemand kon ons vertellen wat er met hem aan de hand was. De artsen zeiden dat er niets mis met hem was en ik kreeg het gevoel dat we steeds minder serieus werden genomen.

Ik kon moeilijk geloven dat een baby zomaar urenlang huilt en mijn moedergevoel zei me dat er meer achter zat. Wanhopig bleef ik op zoek naar een oplossing, waardoor ik uiteindelijk bij een NEI therapeut terecht kwam. Daar ging een wereld voor mij open! Door met de biotensor contact te maken met het onderbewustzijn van Liam kreeg hij eindelijk de mogelijkheid om ons duidelijk te maken waarom hij zo verdrietig was. We kwamen erachter dat hij niet alleen was in de baarmoeder en dat hij zijn boertje en zusje al vroeg in de zwangerschap is verloren.

​

Maar dat was niet het enige, want al snel bleek dat Liam niet alleen zijn eigen verdriet aan het verwerken was. Hij spiegelde namelijk ook mijn verdriet om mijn eigen verloren tweelinghelft. Het gat dat mijn zusje in mijn hart had achtergelaten probeerde Liam uit loyaliteit voor mij op te vullen. Die taak is natuurlijk veel te zwaar voor een kind. Eindelijk kon ons helingsproces beginnen en al snel ging het met Liam een stuk beter. Het overmatige huilen stopte en na 19 maanden slapeloze nachten konden we nu eindelijk slapen. 

Bij mij ging het verwerkingsproces een stuk langzamer, doordat ik dit trauma al mijn hele leven onbewust bij mij had gedragen. Ik besefte mij dat het verliezen van mijn zusje het begin was geweest van een reeks heftige gebeurtenissen in mijn leven. Het verdriet had zich flink opgestapeld bij mij, waardoor mijn weg naar heling langer en complexer was dan dat van Liam.

​

Voor mij is NEI hierin erg belangrijk geweest. Via het onderbewustzijn kunnen we namelijk tot diep naar de kern van het probleem gaan om het vervolgens te verwerken. Op bewust niveau kon ik natuurlijk niet meer praten over mijn ervaring tijdens mijn conceptie, maar mijn onderbewustzijn wist mij nog precies te vertellen hoe ik mij op dat moment gevoeld heb. Stap voor stap ben ik dit trauma gaan helen, waardoor uiteindelijk mijn ware ik naar boven kon komen.